SYMPOSIUM : “20 years NICC:  historiek, verdiensten, toekomst en anecdotes”.
 
Na de beslissing om het actuele presentatieplatform beeldende kunst ICC op de Antwerpse Meir te sluiten, bezetten in 1998 beeldende kunstenaars deze inrichting.  Kort daarna wordt er een vzw opgericht, voor en door professionele kunstenaars,  met als dubbel doel; een artistiek programma in handen van kunstenaars zelf en een sociaal programma dat ijverde voor de verbetering van de sociale positie van de kunstenaar. Dus een kunstenaarscollectief dat de “belangenbehartiger van de professionele beeldende kunstenaar” werd.
 
Op SOCIAAL vlak volgde en beschermde NICC sindsdien de “ups en downs” van de karige subsidies en aankopen van onze kunstenaars op, in gesprek en debat met kabinetten, administratie en Kunstenpunt. (vaak werk dat onzichtbaar is voor de buitenwereld).
 
NICC heeft onrechtstreeks andere presentatie- en kunstenorganisaties in het leven geroepen en INSPIRATIE gegeven: Dwz. dat door vroegere medewerkers van het NICC andere vzw’s zijn ontstaan zoals: OBJECTIF, AIR, EXTRA CITY en vzw’s met een meer sociaal  karakter: BAM  (Kunstenpunt nu) en STUDIO START /Atelierwerking in A’pen.
 
ARTISTIEK  heeft NICC, met beperkte middelen, enkele belangrijke historische TENTOONSTELLINGEN kunnen organiseren zoals : “Trouble Spot Painting”, “Mouvements”, “The Big Show”, “Multiple Show”, “A 4 show, 20 years Nicc”, en recente internationale actuele “Vitrineshows” in Brussel, en tevens een internationale reeks van LECTURES : o.a. Franz West, Thomas Schütte, Jimmie Durham; Kader Attia, Lawrence Wiener, Gellatin, Kati Heck, Ahmed Ogut, Kasper König, Danh Vo, J. Meese, Otobong Nkanga, Dan Graham enz.
 
Er is NOG VEEL WERK aan de winkel als men in ogenschouw houdt dat 95 % van onze professionele beeldende kunstenaars eveneens meestal in het onderwijs staan, bijklussen of zelfs van een uitkering leven. Dat de AANKOOPBEDRAGEN van de Vlaamse Gemeenschap en van onze hedendaagse Musea echt ver onder het niveau van onze
Europese buurlanden zitten. Men ziet ook dat ons Vlaams KUNSTPATRIMONIUM niet beschermd wordt en dat kunstenaars zoals A. Brouwer, Ensor, Tytgat, Spillaert, Permeke, Gentils, Verheyen, Panamarenko e.a. ver onder hun waarde in veilinghuizen verkocht worden tegenover historische collega’s in het buitenland. En maar onderzoeken en onderzoeken… De geschiedenis herhaalt zich. (te weinig aandacht en middelen voor Beeldende kunst en kunstenaars in België)
 
Daarom organiseren we in 2018, het jubileumjaar van het 20-jarig bestaan van NICC, naast een TENTOONSTELLING met werk van meer dan 200 hedendaagse kunstenaars, en een SYMPOSIUM waar belangrijke sleutelfiguren in duo's een bepaalde periode of deel-aspect van de werking belichten aan de hand van geschiedenis, verdiensten, toekomstperspectief en enkele anecdotes.
 
Daar ik reeds 10 jaar voorzitter was, geven wij deze functie over aan Lieven Segers, een nieuwe generatie en een nieuwe wind. Ik blijf in de functie als vice-voorzitter.
 
                                                                                                                         Guillaume Bijl, 2018